Oude meubeltjes (tafeltjes, kastjes) worden gerestaureerd en kaal geschuurd. De poten worden vervangen door takken van eiken- of beukenhout. De combinatie van de grillige, ruige takken met het keurig geschaafde hout is verrassend dynamisch.
Het resultaat zet op subtiele wijze aan tot denken over fundamentele kwesties als verval en kwetsbaarheid en het magische grensgebied tussen organisme en object. De kastjes lijken weg te kunnen lopen, in hun fragiele evenwicht.
Hoewel de objecten breekbaar en frêle ogen, zijn ze stabiel en gebruiksvriendelijk.
De binnenkant wordt bekleed met prenten uit oude kunstboeken..